Okiem mojego telefonu...po raz pierwszy

Dziś pierwszy taki post na moim blogu, o tym co działo się jeszcze nie tak dawno temu. Bardzo lubię oglądać tego typu posty na Waszych blogach. Dziś jeszcze trochę zimowo, jakoś dość długo zbierałam się z opublikowaniem tego posta, zawsze coś innego wyskakiwało i on odchodził na dalszy plan. W następnym poście będzie już wiosennie, obiecuję!:)

1. Dzisiejszy wpis będzie jeszcze pod znakiem zimy, która już mam nadzieję do nas nie wróci. Teraz pogoda jest iście wiosenna i niech tak zostanie. Ale taki sprzęt do odśnieżania podwórka bardzo ale to bardzo bym lubiła:)
2. Nie mogła też zabraknąć jazdy na łyżwach z moją przyjaciółką z dzieciństwa. Od najmłodszych lat jeździłyśmy, wtedy miałyśmy jedną parę na nas 3. Bardzo miło wspominam czasy, kiedy wspólnie odśnieżaliśmy duży staw, a potem wszyscy jeździli lub czekali, aż ktoś pożyczy im swoje łyżwy. Co prawda teraz na taki staw bałabym się wejść, ale pójścia na lodowisko nigdy nie odmówię.
3. A po lodowisku czas na coś baaardzo niezdrowego ale dobrego. Praktycznie zaraz obok jest Mak, więc wybrałyśmy się na małe co nie co:)
4. Arabska żona to książka która chwyciła mnie za serce. Czytam dużo, ale na palcach jednej ręki mogłabym wyliczyć książki które zapamiętałam, a czytając je bardzo przeżywałam, płakałam i sceny z tej książki śniły mi się po nocach. To historia Doroty młodej Polki która zakochała się w Ahmedzie, libijczyku, szczęśliwe chwile prysnęły jak bańka mydlana wraz z wyjazdem z Polski, a mąż okazał się tyranem. Książka wciąga totalnie, ja przeczytałam ją w dwa dni.

1. Z okazji rocznicy zaręczyn dostałam od K. piękny bukiet. Uwielbiam dostawać kwiaty, gorzej z hodowaniem ich u mnie nawet kaktusy usychają i nie wiem jak to się dzieje.
2. Na imieniny K. dostał ode mnie zegarek. Muszę przyznać, że za tym który by mi się spodobał,  trochę się nachodziłam, wcześniej nie miałam pojęcia że nawet męskie zegarki mają coś na wzór małych cyrkonii kto to kupuję nie wiem.
3. Była sesja, więc i było dużo nauki. W przerwach między zajęcia uczyłam się w czytelni i o dziwo muszę przyznać, że całkiem dobrze mi tam było i z łatwością można było się skupić, nikt nikomu nie przeszkadzał, no ale najważniejsze że już po.
4. Ostatni miesiąc upłynął nam też można powiedzieć, że w trasie byliśmy w Kielcach, Warszawie, bardzo lubię jeździć zarówno samochodem jak i autobusami. I chociaż kierowcy zimy nie lubią, to widoki są piękne.